Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Ο Νικόλαος Καζαντζάκης γεννήθηκε το 1883 στο Ηράκλειο Κρήτης. Μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και διερμηνέας, θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς εκπροσώπους της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Όντας διδάκτωρ της νομικής στο πανεπιστήμιο Αθήνων, φεύγει για το Παρίσι για να συνεχίσει τις μελέτες του. Στο ξέσπασμα των βαλκανικών πολέμων κατατάσσεται εθελοντικά στον ελληνικό στρατό και υπηρετεί κοντά στον πρωθυπουργό Βενιζέλο. Μετά το τέλος του πολέμου ταξιδεύει σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Το 1915, αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι η εργασία του επηρεάστηκε κυρίως από τον Όμηρο, τον Δάντη και τον Μπέργκσον.
Η επιρροή του Ομήρου φαίνεαι στην επική ποιητική οδύσσειά του, την οποία ύστερα από δεκαπέντε έτη αναθεωρήσεων (1924-1938) δημοσιεύει σε 33.333 στίχους. Η οδύσσεια του Καζαντζάκη αρχίζει στο σημείο που την αφήνει ο Όμηρος. Χρησιμοποιεί ήρωες του Ομήρου προκειμένου να μεταφέρει τον αναγνώστη από τη μια εποχή στην άλλη.
Το 1948, έχοντας ταξιδέψει στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής επικράτειας αποφασίζει να φύγει για τις Γαλλικές Αντίλλες, όπου συνεχίζει το έργο του, στο οποίο περιλαμβάνεται ο ‘Ζορμπάς’, το ‘Ελευθερία ή Θάνατος‘, η αυτοβιογραφία του ‘Αναφορά στο Γκραίκο‘ και ‘ο Τελευταίος Πειρασμός‘ για το οποίο αφορίστηκε από την Ορθόδοξη εκκλησία και απαγορεύτηκε η διανομή του από τη Ρωμαιοκαθολική λόγω των θεολογικών αναφορών του.
Πέθανε το 1957 στη Γερμανία από ασιατική γρίπη που κόλλησε στην Κίνα. Μερικές ημέρες αργότερα θάφτηκε σε έναν από τους προμαχώνες του ενετικού οχυρού που περιβάλλει το Ηράκλειο, στο Tapia Martinego. Ο τάφος του φέρει την επιγραφή: “Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι ελεύθερος“.
